Pozwól, że Ci opowiem… Zwierciadło

Usiadła przed zwierciadłem. – To chodzi o moją niedostępność…

*

Pierwszy raz zakochała się w wieku 5 lat. Chodzili razem do przedszkola. On miał ciemne oczy, ciemne włosy i śniadą cerę. Patrzyła na tego ślicznego chłopca i czuła, że on jest wyżej, że jest lepszy, nieosiągalny. Miał na imię Tomek. Był niedostępny.

*

Drugi raz zakochała się na koloniach. Miała 13 lat. On rok starszy. Miał ciemne oczy, ciemne włosy i śniadą cerę. Ona też mu wpadła w oko. Wzięli nawet kolonijny ślub. Po pewnym czasie on skierował swoja uwagę na inną, starszą dziewczynę. Miał na imię Wojtek. Był niedostępny.

*

W liceum znowu utonęła w czarnych oczach i ciemnych włosach. On miał śliczną dziewczynę. Nigdy nie dała mu najmniejszego znaku, że jej się podoba. Był jak bóstwo. Miał na imię Paweł. Był niedostępny.

*

Wyszła za mąż za chłopaka o małych, zielonych oczach. Nie podobał się jej. Nie był bóstwem, więc została jego żoną. Był dostępny. Nie pragnęła go, więc stał się dostępny.

*

Odeszła od męża. Nie potrafiła tkwić dłużej w relacji z kimś, kto jej się zwyczajnie nie podoba. Związała się z innym, który okazał się uzależniony. Był niedostępny.

*

Po latach spotkała tamtego chłopaka z liceum. Obydwoje mieli rodziny. Zakochała się kolejny raz w bóstwie. On dawał sygnały wzajemności. Nie wierzyła. Odszedł. Okazał się nadal niedostępny.

*

Minęły lata. Spotkała mężczyznę. Zakochali się w sobie na zabój. Obydwoje mieli pogmatwane życiorysy. W pewnym momencie zaczął powoli odchodzić. Stawał się coraz bardziej niedostępny.

*

Czy oni naprawdę byli niedostępni?

Oni tylko, jak zwierciadło, odbijają TWOJĄ NIEDOSTĘPNOŚĆ…

Stań się dostępna, a ten którego kochasz, będzie miał dostęp do Ciebie, STANIE SIĘ DOSTĘPNY…

*

A była pewna, że to oni.

– To chodzi o moją niedostępność!