Life coaching – cz. 25. Temat: Rozstanie.

Dziś po raz ostatni zwracam się do Was w tej formule, do Was, które czytacie „ Babę na zakręcie”. Wszystko ma swój początek i koniec. Każdy dzień, każdy miesiąc, każdy spektakl. Życie składa się ze spotkań, z powitań i rozstań.

Wszyscy czekamy na coś z niecierpliwością jak na nadejście świąt Bożego Narodzenia w dzieciństwie, jak na pierwszy pocałunek w młodości, pierwszą pracę, pierwszą randkę, pierwszą miłość, pierwsze dziecko… I tak możemy przeżyć nasze życie, wciąż czekając…

W zeszłym roku rozmawiałam z Hanią, 87-letnią babcią mojej przyjaciółki. W pewnym momencie Hania powiedziała: Ja całe życie czekałam na to, że przyjdzie coś lepszego… I tak minęło mi 87 lat na czekaniu.

Zadałam sobie wtedy kilka pytań:

• Czy aby czekając, nie odbieramy sobie szansy na radość z tego, co właśnie trwa?
• Czy aby czekając, nie chronimy się podświadomie przed przywiązaniem, przed rozstaniem, mając nadzieję, że to co najlepsze dopiero nadejdzie?
• A jeśli tak jest, to czy właśnie rozstań nie boimy się najbardziej?
• Co więc robić, kiedy staniemy w obliczu prawdy, że rozstanie jest wpisane w nasze życie?

Nie unikniemy straty. Nie unikniemy.

Każda relacja kiedyś się skończy. I jak powiedziała Wisława Szymborska: „ Nic dwa razy się nie zdarza”, a każdy człowiek ( parafrazując Antoine de Saint-Exupéry-ego), który da się oswoić, skazuje się na łzy.

Kochane czytelniczki „ Baby na zakręcie”!

Żyjcie właśnie teraz, nie czekajcie na lepszy czas. Załóżcie nową bluzkę, niech nie czeka na specjalną okazję w szafie. Ucałujcie dziecko do snu. Jedźcie na wymarzone wakacje. Spełniajcie swoje marzenia. Powiedzcie „ kocham” każdemu, kogo nosicie w sercu, nie zapominając o SOBIE SAMEJ! Są ludzie, którzy z lęku przed stratą zamykają się na miłość. Boją się bólu rozstania. Nie bójcie się kochać, bo Miłość to jedyne, co nigdy nie ustaje.

Dziękuję za chwile spędzone razem. Za te wspólne 25 tygodni life coachingu. Mam nadzieję, że nasze spotkania były dla Was wartościowe.

Z życzeniami dobrego życia od zaraz,

Kasia Borowska

Praca domowa: Zapamiętaj! Pustka zawsze się wypełnia. Zrób więc miejsce na nowe. Pożegnaj to, co odeszło.

PS Już od przyszłego tygodnia zapraszam na nowy cykl: „ Pozwól, że Ci opowiem”.